นาฏศิลป์ไทย

นาฏศิลป์ไทย คือ ศิลปะการเเสดงท่าทางการร่ายรำต่างๆ ประกอบดนตรีและการขับร้อง นาฏศิลป์ไทยมีหลายประเภท เช่น
๑.  รำ คือ ศิลปะการร่ายรำ อาจจะมีผู้เเสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้
การรำ แบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ
๑.๑  การรำเดี่ยว คือ การรำเพียงคนเดียว เช่น รำพลายชุมพล รำมโนห์ราบูชายัญ เป็นต้น
๑.๒  การรำคู่ คือ การรำคู่กันสองคน เช่น รำประเลง รำวัดชาตรี รำฉุยฉายกิ่งไม้เงินทอง เป็นต้น ๒. ระบำ คือ การเเสดงท่าทางร่ายรำที่พร้อมกันเป็นหมู่ เป็นชุดไม่มีการดำเนินเรื่องราว
ระบำ เเบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ
๒.๑  ระบำเบ็ดเตล็ด เช่น ระบำเก็บใบชา ระบำจีน-ไทยไมตรี ระบำสี่ภาค ระบำดอกบัว เป้นต้น
๒.๒  ระบำประกอบการเเสดงละคร เช่น ระบำนารายณ์ทรงครุฑ ระบำนกเขา ระบำไก่ เป็นต้น
๓.  ฟ้อน คือ ศิลปะการร่ายรำเเบบพื้นเมืองอย่างหนึ่ง ซึ่งมีลีลาค่อนข้างช้าในขณะร่ายรำ ส่วนมากนิยมเเต่งกายเเบบพื้นเมือง
การฟ้อนมีการเเสดงอยู่ในท้องถิ่น ดังนี้
๓.๑  การฟ้อนของภาคเหนือ เช่น ฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียน เป็นต้น
๓.๒  การฟ้อนของภาคอีสาน เช่น ฟ้อนภูไท เป็นต้น